Nelerin hazırlanması gerekiyor
Ateş yakmak için büyük bir bıçağa veya kazma küreğine, kibritlere veya çakmağa ihtiyacınız vardır. Yakacak odunu uzak mesafeden getirmeniz gerekiyorsa, herhangi bir ip parçasına ihtiyacınız olacaktır.
Süreç açıklaması
Yaklaşık 40x70 cm boyutunda bir arazi alanını düşen yapraklardan ve çimlerden temizleyin. Yanma odası için ilk deliği kazın. Paraşütçü bıçağınız varsa çapı yaklaşık 30 cm'dir - harika, cam kırıcının ucundan ucuna kadar olan uzunluğu tam olarak 30 cm'dir.
Çukurun boyutları yaklaşıktır, birkaç santimetrelik bir değişime izin verilir. Daireyi çubuklarla işaretleyin ve kazmaya başlayın. İşi kolaylaştırmak için önce sert toprağı bıçağın ucuyla kırmak, ardından avuçlarınızla delikten çıkarmak daha iyidir.
Ağaç köklerine rastlarsanız bunların kesilmesi ve çukurun bulunduğu alanın temiz olması gerekir.Çukurun derinliği yaklaşık 50 cm'dir, son parametreler yakacak odun miktarına bağlıdır, ancak uygulamanın gösterdiği gibi, bir kerede çok fazla atmaya değmez - duman miktarı artar.
Yaklaşık 10 cm derinlikten başlayarak deliğin çapını artırın, delik armut şeklinde olmalıdır: üstte daha dar ve altta daha geniş.
Bitmiş delikten 35-40 cm geriye çekilin ve ikincisini kazmaya başlayın.
Dumansız bir yangının çok önemli bir bileşeni olan üfleyici görevi görecek. Bu çalışmalar biraz daha karmaşıktır. Gerçek şu ki, üfleyicinin yanma odasına bir yer altı tüneli aracılığıyla bağlanması gerekiyor. Üfleyici deliğin çapı yaklaşık 15 cm olup, tünelin başlangıcı yer yüzeyinden yaklaşık 20 cm derinlikte bulunmaktadır. Toprağın fiziksel özelliklerine bağlı olarak belirli değerleri seçin.
Ağır killi topraklar şeklini iyi korur, heyelanlardan korkmaya gerek yoktur. Kumlu tınlı veya kumlu topraklarda tünelin dolma ihtimali yüksektir, tüneli çok dikkatli kazmalısınız.
Üfleyiciden gelen tünel eğimli olmalıdır; çıkışta armutun tabanına bağlanacak şekilde açıyı seçin. Bu kurala uyulmazsa, yangın sadece zayıf bir şekilde yanmakla kalmayacak, aynı zamanda çok daha fazla duman çıkacaktır.
Yakıt seçimine ilişkin ipuçları
Ateş için huş ağacı ve kızılağaç seçilmesi tavsiye edilir. Aspen çok fazla kıvılcım çıkarır, oldukça yükseklere çıkar ve geceleri açıkça görülebilir. İğne yapraklı ağaçların doğal reçinesi vardır ve yakıldığında çok fazla duman yayar. Huş ağacı kabuğu tutuşturmaya en uygun olanıdır; onu da hazırlayın.
Yangının yapıldığı yerde bu tür yakacak odun bulunmayabilir, o zaman ateşe uygun bir yer ararken onu da hazırlamanız gerekir. Ne kadar az nem varsa, o kadar az duman olur. Yerden dalları kaldırmayın, yalnızca asılı olanları kırın.
Haydi ateş yakalım
Kabuğuyla başlıyoruz.Ateşe verin ve deliğe indirin.
Sonra hemen yanan kabuğun üzerine ince kuru dallar yerleştiriyoruz. O zaman daha büyük yakacak odun.
Elbette böyle bir ateş ısıtmaya uygun değildir ancak üzerinde suyu kaynatabilir veya yemek pişirebilirsiniz (ve gereksiz dikkat çekmeden).
Çözüm
Etkili hava beslemesi nedeniyle tüm eşit koşullar altında duman miktarı azalır - yakacak odun yanmaz, yanar. Ayrıca çukurun duvarları ilk başta soğuktur ve yakıt kuruduğunda açığa çıkan buharı yoğunlaştırır.
Yangın, muharebe operasyonları sırasında iyi performans gösterdi. Dinlenme yerini kamufle etmek için toprak dağılmamalı, ayrıldıktan sonra açılan çukurlar doldurularak çim tekrar eski yerine konur.
Çekişi iyileştirmek için, üfleme tünelini rüzgâr tarafına yerleştirmek gerekir; çok uzun yapmayın. İş daha da zorlaşıyor ve çekiş gücü kötüleşiyor.
