Geçen baharda, yakın zamanda satın aldığım dairemde acil olarak kozmetik onarımlar yapmam gerekti. Yaşam alanının basitçe kiraya verilmesi planlandığı için onarım miktarı çok sınırlıydı. Hafta boyunca çok sayıda uzmanı davet ettim ve onlarla görüştüm. Herkes farklı miktarlar ve şartlar verdi ama tek bir teklif bile beni tatmin etmedi ve daha sonra tüm onarımları kendim yapmaya karar verdim. En basit yaklaşımın kullanılmasına karar verildi. Linolyumu yere yatırın. Duvarları kağıt duvar kağıdıyla kaplayın. Güzel ve çok hızlı olduğu için asma tavan sipariş edin.
Duvar kağıdı dışında tüm çalışmalar ek kişilerin katılımını gerektiriyordu. Muşambanın birisiyle kaldırılması ve ardından odalara yayılması gerekiyordu. Asma tavanların kurulumunu hemen profesyonellere emanet etmeye karar verdim, bu yüzden yaptığım ilk şey duvar kağıdını asmaktı. Ustaların tavsiyelerinin aksine, duvarların sıvanmasına değil, sadece derinlemesine nüfuz eden bir astarla kaplanmasına karar verildi.
Tutkal ve duvar kağıdı aldım, en basitleri kağıttı. Paçavralar, süngerler, makaslar, merdaneler, kovalar, su terazisi ve seyyar merdivenle silahlandı.Zeminleri kaplamadım ama zemine duvar kağıdına yapıştırıcı sürdüğüm bir film koydum. Düşüncelerimi toplayıp olası başarısızlığa dair tüm önyargıları arkamda bırakarak işe koyuldum. Duvar kağıdı kaplama işleminin monoton olmasına rağmen şaşırtıcı derecede çok basit olduğu ortaya çıktı.
Dairenin alanı yüz metrekaredir. Aynı zamanda içindeki tüm odalar metrekare olarak yaklaşık olarak aynıdır. Toplamda üç odayı, bir mutfağı ve bir koridoru tamamlamak on gün süren sürekli çalışmamı aldı. Yetmiş rulo duvar kağıdı kesildi ve önceden astarlanmış duvarlara yapıştırıldı. Maliyet tasarrufu çok büyüktü. Bu miktar, en mütevazı zanaatkarların istediğinin on katıydı. Sonuç olarak bu fark linolyum ve asma tavan alımına harcandı. Fena değil sanırım.
