Bildiğiniz gibi radyo tüplerinin yerini alan ilk transistörler germanyumdu. Buluşları elektroniğin gelişmesinde büyük rol oynamış, elektronik cihazları daha işlevsel, ekonomik ve küçük boyutlu hale getirmiştir. Bununla birlikte, germanyum transistörlerin dönemi uzun sürmedi; kısa süre sonra bunların yerini daha gelişmiş silikon transistörler aldı. Buna rağmen çok sayıda germanyum transistörü üretildi ve yarım yüzyıl sonra bile bugün bile çok nadir değiller.
Tamamen germanyum transistörler üzerine inşa edilmiş bir amplifikatörün sesinin, "sıcak tüp" sesine yakın, özel bir renge sahip olduğu kanısındayız. Son zamanlarda radyo amatörleri arasında germanyum transistörlerini bu kadar popüler yapan da budur. Aşağıda verilen çok basit bir devreyi kurarsanız böyle bir amplifikatörün sesini kendi kulaklarınızla dinleyebilirsiniz.
Amplifikatör devresi
Devre 5 germanyum transistörden ve küçük bir avuç başka parçadan oluşur. Aşağıda bu devre için çeşitli transistör seçenekleri bulunmaktadır.
- T1 – MP39, MP14, MP41, MP42 (PNP)
- T2, T4 – P217, P213, P210, P605, GT403 (PNP)
- T3 – MP38, MP35, MP36 (NPN)
- T4 – MP39, MP14, MP41, MP42 (PNP)
Diğer benzer transistörler de uygun olacaktır, düşük gürültülü olanlar en çok tercih edilecektir. Çıkış aşamasının (T2 ve T4) aynı transistörlere sahip olması gerektiğine dikkat edilmelidir; bunların en yakın kazançla eşleştirilmesi tavsiye edilir. Diyot D1 germanyumdur, örneğin D9, D18, D311, amplifikatörün hareketsiz akımı buna bağlıdır. Tüm kapasitörler en az 16 voltluk bir voltaj için elektrolitiktir. Devrenin besleme voltajı 9-12 volttur.
Baskılı devre kartı:
Amplifikatör montajı
Devre, LUT yöntemi kullanılarak yapılabilen 40x50 mm ölçülerinde bir kart üzerine monte edilmiştir. Aşağıda bitmiş kalaylı tahtanın fotoğrafları bulunmaktadır.
Artık parçaları takmaya başlayabilirsiniz. Öncelikle kart üzerine dirençler yerleştirilir, ardından daha büyük kapasitörler ve transistörler yerleştirilir. Almanya transistörlerinin silikon transistörlerden farklı olarak aşırı ısınmaya karşı çok daha duyarlı olduğu unutulmamalıdır.
Güçlü çıkış transistörleri, yüksek hacimlerde çalışma sırasında ısınır, bu nedenle bunların bir radyatöre takılması (transistör kasası böyle bir olasılık sağlıyorsa) ve kablolarla karta bağlanması tavsiye edilir.
Tüm parçaları karta monte ettikten sonra geriye kalan tek şey güç kablolarını, sinyal kaynağını ve hoparlör çıkışını lehimlemektir. Montajın son aşaması, kartta kalan akıyı temizlemek, kurulumun doğru olup olmadığını kontrol etmek ve bitişik raylarda kısa devre olup olmadığını test etmektir.
İlk başlatma ve kurulum
Germanyum amplifikatörü, D1 diyotu tarafından ayarlanan sakin akım ayarını gerektirir. İlk adım, besleme kablosundaki boşluğa bir ampermetre bağlayarak devreye voltaj uygulamaktır.Girişte sinyal yoksa devrenin yaklaşık 20-50 mA tüketmesi gerekir. Sakin akım ne kadar yüksek olursa, çıkış transistörlerinin ısınması da o kadar fazla olur, ancak bunun ses kalitesi üzerinde olumlu bir etkisi vardır. Sakin akım çok düşükse ses anlaşılmaz hale gelir, gıcırtı ve ses kısıklığı ortaya çıkar. Akım, D1 ile seri olarak bir veya daha fazla diyot eklenerek artırılabilir. Benim durumumda kabul edilebilir bir ses kalitesi elde etmek için iki ek diyot eklemek zorunda kaldım.
Germanyum transistörlerine dayanan benzer amplifikatör devreleri antika oynatıcılarda, kayıt cihazlarında ve radyolarda yaygın olarak kullanıldı, bu nedenle kesinlikle tüm antik çağ severlere hitap edecek. Çıkış gücü bir radyatörle yaklaşık 5-10 watt'tır, bu nedenle amplifikatör tüm odayı seslendirmek için yeterlidir. Mutlu bina!
