Küçük plastik parçaları neredeyse hiç sorun yaşamadan onarmak için polimer kil satın alabilirsiniz. Herhangi bir renk, hacim ve kompozisyon. Onun yardımıyla sadece hasarlı plastik parçaları onarmakla kalmaz, aynı zamanda örneğin bir bıçak sapı yapabilir, dekoratif parçaları şekillendirmek ve sanatsal modelleme için kullanabilirsiniz. Ancak bu ilginç maddeyle çalışırken biraz can sıkıcı olan bir nokta var - örneğin polimer kilden bir miktar heykelcik yaptıktan sonra, düşük sıcaklıkta bir fırında veya fırında pişirilmelidir. Yaklaşık 100-130 santigrat derece. Bu yapılmazsa sertleşen kütle kurutma işlemi sırasında çatlayabilir ve daha yüksek sıcaklıkta fırında tutulursa çok kırılgan hale gelir. Polimer kil doğru kullanıldığında kesinlikle çok iyi bir malzemedir. Kil için tek bir isim olmasına rağmen, bu madde polivinil klorürler (PVC) ve çeşitli sıvı plastikleştiriciler temelinde, koyulaştırıcılar ve boyaların eklenmesiyle yapılır...
Ve yine de, minimum para ve zaman yatırımı ile yapı olarak benzer bir kütleyi oldukça kolay ve basit bir şekilde elde etmenin birkaç yolu vardır. Bu durumda, nihai sonucun kalitesi açısından kütle polimer kilden daha düşük olmayacaktır. Ve hatta bir takım avantajları bile var: yakılmasına gerek yok, kokusu yok ve kesinlikle zararsız çünkü olası boya istisnası dışında neredeyse hiç kimyasal madde içermiyor. Elbette bütünüyle bu kütle polimerini adlandırmak artık mümkün değil, ancak yukarıda da belirtildiği gibi görünüm ve kalite açısından daha kötü değil.
Gerekecek
- PVA inşaat yapıştırıcısı.
- Patates nişastası (veya diğer).
- En yüksek dereceli un.
- Tuz.
- Çay kaşığı.
- Boya (isteğe bağlı).
- Plastik bardak ve karıştırma çubuğu.
- Kapalı bir plastik torba (tercihen fermuarlı).
Kitle yapmak
İlk önce toplu malzemeleri hazırlayın ve karıştırın. Plastik bir bardağa iki çay kaşığı nişasta, bir çay kaşığı un ve yarım çay kaşığı tuz koyun. Belirli bir renkteki bir kütleye ihtiyacınız varsa boya ekleyin. Böylece karıştırdıktan sonra yavaş yavaş PVA tutkalı eklemeye başlıyoruz.
Karışım.
Sert bir hamur yapısına sahip olmalısınız. Kütlenin sıvı olduğu ortaya çıkarsa (çok fazla tutkal varsa), nişasta eklemeniz gerekir. Karışım camın duvarlarına ve sopaya büyük topaklar halinde yapışmaya başladığında, camdan avucunuza doğru sallayıp ellerinizle yoğurabilirsiniz.
Artık kütle neredeyse hazır olduğuna göre, bir şırıngayla veya gözle yaklaşık bir küp gliserin ekleyin.
Bu, kütleye ek esneklik kazandıracaktır. Kütleyi beş ila yedi dakika daha yoğun bir şekilde yoğuruyoruz. Bununla kitle hazır.Kütlenin yapıldığı herhangi bir görevde kullandıktan sonra, bu kütlenin bir kısmı kaldıysa, atmak için acele etmeyin - kapalı ambalajda mükemmel şekilde korunur. Artıkları kapatılabilir bir plastik torbaya koyun ve soğutun.
Gıda açısından kesinlikle tehlike oluşturmaz. Oksijene erişimi olmadığında niteliklerini ve özelliklerini çok uzun süre kaybetmez. Şahsen ben bu şekilde muhafaza edilen kalıntıları üretimden bir buçuk ay sonra başarıyla kullandım. Bu malzeme tamamen sertleşinceye kadar yaklaşık 20-25 saatte kurur. Her şey ürününüzün kalınlığına bağlıdır. Üretimden sonra kağıda küçük bir numune bıraktım ve 24 saat sonra sertleşen kütleyle birkaç dayanıklılık testi yapmaya karar verdim.
Kırdım, deldim, gördüm, biledim.
Sonuç çok iyi! Sertlik, ev aletleri için mahfazaların yapıldığı yoğun plastiğe benzer. Ayrıca mukavemet açısından donmuş iki bileşenli "soğuk kaynak" yapıştırıcısına benzer. Sadece kokmuyor!
