Şimdi biraz tarih ve her şey yolunda:
Rüzgar türbini inşa etmek uzun zamandır hayalimdi ancak birçok engel vardı. Şehirdeki bir apartman dairesinde yaşıyordu ama yazlık evi yoktu. Sonra bir şehirden diğerine, sonra da üçte birine geçiyoruz. Son 18 yıldır Svetlovodsk'ta yaşıyorum. Burada tüm koşullar mevcut; iki aile için özel bir kır evi, 5 dönümlük sebze bahçesi ve aynı miktarda bahçe. Doğuda ve güneyde açık arazi var, kuzeyde ve batıda arazi benimkinden daha yüksek. Rüzgarlar nazik değil, yani. çok güçlü değil. Sanırım buraya ruh için bir yel değirmeni inşa edeceğim.
Ama ciddileştiğimde her şeyin o kadar da basit olmadığı ortaya çıktı. Uygun bir literatür bulamadım. Uzun süre jeneratöre karar veremedim, kanatların nasıl doğru yapılacağını, hangi dişli kutusunun kullanılacağını, kasırgadan nasıl korunacağını vb. bilmiyordum.Dedikleri gibi, kendi suyunda pişirildi. Ama gerçekten istersem her şeyin yoluna gireceğini biliyordum. Yavaş yavaş direği yaptım. Demirli metal kullanarak 325 mm çapında ve 1,5 m uzunluğunda (arabamın bagajına sığacak şekilde) uygun boru parçaları seçtim. Karşılığında hurda metal sattı. Sonuç 12 m uzunluğunda bir direk oldu. Temel için yüksek gerilim desteğinden arızalı bir temel bloğu getirdim. Yere 2 metre gömdüm, yerden 1 metre yukarıda kaldı. Daha sonra köşeden iki kayışla haşladım ve onlara kaynaklı braketler yaptım. Braketlerin uçlarında, 50 x 50 cm ölçülerinde 16 mm demirden "plakaları" birbirine güçlü menteşelerle bağlanan ankraj cıvatalarına kaynakladım. Piyasadan yumuşak 10 mm kablolar ve gerdirmeler aldım, her şey eloksallı ve paslanmıyor. Çıkarılabilir vincin altına kaynak yapıp bir çapa gömdüm. Vincin ayrıca hazır bir sonsuz dişli kullanılarak ev yapımı yapılması gerekiyordu. Ayrıca direğin dayanması gereken yaklaşık 2 m yüksekliğinde U şeklinde bir destek yerleştirdim. Acele edecek yer olmadığından direk acele etmeden yapıldı ve bu nedenle bence güzel ve güvenilir çıktı.
12 voltluk pil başına 1 ampere kadar güç sağlayabilecek, çalışan daha küçük bir model oluşturmaya karar verdim.
Rotor yapmak için 24 parça aldım. disk neodim mıknatıs 20x5 mm. Bir arkadan çekmeli traktör tekerleğinden bir göbek buldum, çizimlerime göre tornacı, 105 mm çapında ve 5 mm kalınlığında iki çelik diski, 15 mm kalınlığında bir ara parça manşonunu ve bir şaftı döndürdü . Her biri 12 adet olmak üzere mıknatısları yapıştırdım ve kutuplarını değiştirerek yarıya kadar epoksi ile doldurdum.
Statoru yapmak için, bobin başına 60 tur olacak şekilde 0,5 mm çapında 12 bobin emaye tel sardım (teli, kullanılamaz eski bir renkli resim tüpünün manyetik giderme döngüsünden aldım, yeterince var). Bobinleri seri halinde, uçtan uca, baştan başa vb. lehimledim.Tek fazlı olduğu ortaya çıktı (yeterli voltaj olmayacağından korkuyordum). 4 mm kontrplaktan bir şekil kestim ve balmumuyla ovdum.
Tam formun korunmamış olması üzücü. Alt tabanına yağlı kağıt serdim (mutfakta eşimden çaldım, üzerinde pişiriyor) ve ortasına yuvarlak parçalı bir kalıp yerleştirdim. Sonra fiberglastan iki daire kestim. Kalıbın alt tabanı yağlı kağıt üzerine serildi. Üzerine lehimlenmiş bobinleri yerleştirdim. Çok telli yalıtımlı telin kabloları demir testeresi ile kesilmiş sığ oluklara yerleştirildi. Hepsini epoksi ile doldurdum. Hava kabarcıklarının tamamen çıkması ve epoksinin tüm kalıba eşit bir şekilde yayılması ve bobinleri doyurması, gerektiğinde doldurması ve ikinci bir fiberglas daire ile kaplanması için yaklaşık bir saat bekledim. Üstüne ikinci bir yağlı kağıt yaprağı yerleştirin ve üst tabanla (bir parça sunta) bastırın. Önemli olan, her iki tabanın da kesinlikle düz olmasıdır. Sabah kalıbın bağlantısını kestim ve 4 mm kalınlığında güzel, şeffaf bir statoru çıkardım.
Epoksinin daha güçlü bir yel değirmeni için uygun olmaması üzücü, çünkü... yüksek sıcaklıklardan korkuyor.
Göbeğe 2 yatak yerleştirdim, içinde kamalı bir mil, mıknatıslar yapıştırılmış ve yarısı epoksi ile doldurulmuş ilk rotor diski, ardından 15 mm kalınlığında bir ara parça manşonu yerleştirdim. Statorun dolu bobinlerle kalınlığı 4 mm, mıknatısların kalınlığı 5 mm olmak üzere toplam 5+4+5=14 mm'dir. Rotor disklerinde, mıknatısların merkezkaç kuvvetine karşı dayanabilmesi için (her ihtimale karşı) kenarlarda 0,5 mm kenarlar bırakılmıştır. Bu nedenle 1 mm çıkaracağız. 13 mm kaldı. Boşluklar için 1 mm kalmıştır. Bu nedenle ara parçası 15 mm'dir. Daha sonra göbeğe üç adet 5 mm bakır cıvata ile tutturulan stator (bobinli şeffaf bir disk) fotoğrafta görülebilir. Daha sonra ara parça manşonuna dayanan ikinci bir rotor diski takılır. Parmağınızı mıknatısların altına sıkıştırmamaya dikkat etmelisiniz; çok acı verici bir şekilde sıkışırlar.(Disklerdeki karşılıklı mıknatısların farklı kutuplara sahip olması yani çekmesi gerekir.)
Mıknatıslar ile stator arasındaki boşluklar, göbeğin her iki yanındaki bakır cıvatalara yerleştirilen bakır somunlarla ayarlanır.
Şaftın kalan çıkıntılı kısmına, bir rondela (ve gerekirse bir burç) ve bir burç aracılığıyla bir somunla rotora bastırılan bir anahtarla bir pervane yerleştirilir. Somunun bir kaplama ile kapatılması tavsiye edilir (hiç yapmadım).
Ama rotor ve statorun üzerine alüminyum bir tava keserek tabanın bir kısmını ve yan duvarın bir kısmını kaplayacak şekilde gölgelik çatı yaptım.
Pervane, 220 mm çapında ve 2,5 mm et kalınlığında bir metre uzunluğunda duralumin sulama borusundan yapılmıştır.
Üzerine sadece iki kanatlı bir pervane çizdim ve testereyle kestim. (Aynı parçadan, kendi kendine jeneratör üzerindeki bir yel değirmeni için 1 m uzunluğunda üç kanat da kestim ve gördüğünüz gibi hala biraz kaldı). Bıçakların ön kenarını duralumin kalınlığının yarısına eşit bir yarıçapla "gözle" yuvarladım ve arka kenarı uçlarda yaklaşık 1 cm, merkeze doğru 3 cm'ye kadar bir pah ile keskinleştirdim.
Dengeleme için öncelikle pervanenin ortasına 1mm matkapla delik açtım. Matkabı masanın üzerine yerleştirerek doğrudan matkabın üzerinde dengeleyebilir veya tavandaki bir ipe asabilirsiniz. Dengeyi çok dikkatli ayarlamanız gerekiyor. Rotor disklerini ve pervaneyi ayrı ayrı balansladım. Sonuçta hız 1500 rpm'ye ulaşıyor.
Manyetik yapışma olmadığı için yerde hissedemeyeceğiniz en ufak esintide pervane mutlu bir şekilde döner.. Rüzgar çalışırken yüksek hızlar geliştirir, 2A doğrudan bağlantılı bir ampermetrem var, bu nedenle genellikle 12 voltluk eski bir araba aküsüyle ölçeğin dışına çıkar. Doğru, aynı zamanda kuyruk katlanmaya ve yukarı doğru yükselmeye başlar, yani.kuvvetli rüzgara ve aşırı hıza karşı otomatik koruma devreye girer.
Koruma, kuyruğun eğimli dönme eksenine göre yapılır.
Eksen sapması dikeyden 18-20 derecedir.
Bu yel değirmeni 3 ay benim için çalıştı. Onu çıkardım ve parçalarına ayırdım - yataklar iyi durumda, stator da sağlam. Mıknatıslar boyanın bulaşmadığı yerlerde biraz paslanmış. Kablo, akım toplayıcı olmadan doğrudan gider. Yaptırdım ama kurma konusunda fikrimi değiştirdim. Küçük yel değirmenini söktüğümde bükülmemişti. Bu yüzden buna ihtiyaç olmadığına, sadece gereksiz sorun olduğuna ikna oldum. 30 watt'a kadar güç üretti. Pervaneden gelen ses camlar kapalıyken duyulmuyor. Ve açıkken pek duyulmuyor; eğer derin uyuyorsanız, özellikle rüzgarın gürültüsünün arka planında sizi uyandırmaz.
