Geçen yıl cüzi bir ücret karşılığında ev yapımı bir titreşimli masa aldım. Kaldırım levhaları yapımında şansımı denemek istediğim için bu seçeneği kaçırmamaya karar verdim.
Daha sonra önerilen formların seçeneklerini incelemeye başladım. Kişisel kullanımım için bana yararlı olacak olanlara karar verdim. Kaldırım kaldırımı için form 500*200*75 milimetre. Elbette ölçüm cihazı daha iyidir, ancak onunla çalışmak için bir ortağa ihtiyacınız olacak. Yollarda 400*400*50 milimetre ölçülerindeki “8 tuğla” şeklini beğendim. Sundurmayı ve kör alanı kaplamak için “Kaplumbağa” şeklini seçtim. Boyutları 300*300*30 milimetredir. Tabanı kaplamak için 270*190*20 milimetrelik taş karoların şeklini beğendim.
Fayans yapımı için kalıp seçerken büyük ebatlara dikkat ettim. Üretim sürecinin daha karmaşık olması nedeniyle "tuğla" tipi fayans ve benzerlerini dikkate almadım. Aynı zamanda büyük fayansların taşınması zordur.
Ek olarak, fayans yapmak için bir beton karıştırıcıya, malaya, spatulaya, kovalara ve kumu elemek için bir eleğe ihtiyacınız olacaktır.İhtiyacınız olan malzemeler kum-çakıl karışımı, katkı maddesi içermeyen M-500 çimento, su, S-3 plastikleştirici, kalıplar için yağlayıcı, raflar veya kalıplardaki ürünleri tutacak bir yerdir. Ve neredeyse unutuyordum, hava güzel ve yaklaşık +10 derece sıcaklıkta. Termometre okumaları daha düşükse, ısıtılmış bir odaya ihtiyaç vardır.
Kalıpları makine yağı, silikon yağı, ayçiçek yağı ve Ortolan gresi ile yağlamaya çalıştım. Tüm bu seçenekler, ürünlerin ön yüzeyinde daha fazla veya daha az kabuk veriyordu. Bu da onlara pazarlanabilir bir görünüm kazandırmıyordu. Ama bunu sonradan fark ettim.
İnterneti araştırdıktan sonra kesinlikle her şeyin baloncuklara neden olabileceğini fark ettim. Örneğin, bir plastikleştirici, plastikleştiricinin kalıp ayırıcı madde ile reaksiyonu, kullanılan kumun kalitesi, içindeki çakıl taşlarının varlığı ve miktarı, belirli çimento markaları, hava koşulları, yanlış yapılandırılmış bir titreşim tablası, çarpık eller vb.
Karışımlar, titreşimler ve yağlayıcılar için farklı seçenekleri denediğim için ön yüzeydeki kabuklardan kurtulamadım. Ve zaten ev yapımı titreşim masamın suçlu olduğunu düşünmüştüm. İnternette okuduğum gereksinimlerin hiçbirinin açıklamasına uymayan bir motorun özellikleri.
Yanlışlıkla internette kalıplar için yağlayıcının başka bir versiyonunu gördüm. Denemeye karar verdim. Ve süreç başladı. Tarif basit. Ve bileşenlerini özel olarak hiçbir yerde aramanıza gerek yok. Her evde bunlardan vardır. Bunu yapmak için bir ölçü bitkisel yağa, iki ölçü deterjana ve üç ölçü musluk suyuna ihtiyacınız olacak. Bütün bunları bir şişede karıştırın. Bir püskürtücü ve bir bez kullanarak kalıplara ince bir tabaka uygulayın.
Bazen kalıplar kirlenir ve yıkanması gerekir. Bunun için sitrik asit kullanıyorum. 30 gramlık poşeti iki litrelik plastik bir şişede seyreltiyorum. Tüm formları bir kerede yıkamadım.Kalıbı açarken yalnızca çok kirli olanları atıyorum. Daha sonra elde edilen çözeltiyi hazırlanan kalıplara döküyorum. Yaklaşık bir saat kadar beklemesine izin verdim. Bir elbise fırçası yardımıyla her şey kolayca yıkanır. Daha sonra fanatizm olmadan temiz suyla duruladığınızdan emin olun. Aksi takdirde kalıp üzerinde kalan asit kalıntıları da fayanslarda batma izlerine neden olabilir.
Gelecekte fayansları ılık su banyosunda açmayı denemek istiyorum. Bu seçenekte kalıpların yağlanmasına veya yıkanmasına gerek yoktur. Bu da çok zaman alıyor.
Şimdi size fayans yapmanın çözümünü anlatacağım. Kum-çakıl karışımını elekten geçiriyorum. Bu özellikle kalınlığı küçük olan ürünler için önemlidir. Örneğin dekoratif taş. Çimentoyu tek bir üreticiden almaya çalışıyorum. Daha sonra ürünlerin gölgesi aynı olacaktır. Bileşenlerin oranı şu şekildedir: üç kova kum, bir kova çimento, 100 mililitre plastikleştirici ve yaklaşık beş litre su. Gerekirse boya ekleyin.
Daha sonra homojen bir bileşim elde edilene kadar karıştırın. Kırk litrelik iki inşaat karatını boşaltıyorum. Kalıpları yarısına kadar solüsyonla dolduruyorum. Maksimum miktarı titreşimli masaya koyuyorum. Kısa bir süreliğine açıyorum. Yaklaşık yarım dakika boyunca. Bu süre zarfında karışım şekil olarak yayılır ve kabarcıkların çoğu dışarı çıkar. Masayı kapatıyorum. Ağzına kadar solüsyonla dolduruyorum. Tekrar açıyorum. Şimdi daha uzun, yaklaşık iki dakika. Yönergeler hâlâ aynı. Karışım kalıbın her tarafına yayılmalı ve kabarcıklardan kurtulmalıdır. Ama kaynatılmaması gerekiyor. Gerekirse fazla solüsyonu ekleyin veya çıkarın. Titreşim tablasını kapatın.
Yüzeyi düzeltmek için mala veya spatula kullanın. Fayanslar için dişli mala kullanmanın daha iyi olduğunu düşünüyorum. Bitmiş formları bir rafa aktarıyoruz veya örneğin yere yerleştiriyoruz. Aynısını diğer formlarla da tekrarlıyoruz.Tüm aletleri temiz bırakmayı unutmayın.
Dış sıcaklık otuz derece civarındayken kalıptan çıkarma işlemi ertesi günün akşamı gerçekleştirildi. Diğer koşullarda günaşırı. Sonbaharda, iki gün içinde.
Bitmiş ürünler kışın test edildi.
Not: İmalat süreci tamamlanırken ön yüzeyi kabuklu birçok ürünün montajı yapıldı. Bunu şu şekilde düzeltmeye karar verdim. Ön yüzey kuru çimento ile ovuldu. Daha sonra sprey şişesinden aldığım suyla nemlendirdim.
