Uzun zamandır beklediğim 200 litrelik boş fıçıyı nihayet işten alabildim. Ancak bu bekleyiş beni kendi barbekü ızgaramı yapmaktan alıkoymadı.
Namlu hazırlığı
İlk önce içinde kalan ürünü (bal) temizleyip içeriden yıkamam gerekiyordu (fotoğrafta pek iyi görünmüyor). Bundan sonra, içinde bir kesim yapmak için açılı taşlama makinesi kullandım.
Yiyecek kaplarıyla çalışmak çok daha keyifli. Petrol veya yakıt için kullanılan bir fıçıda bir ızgara hayal edin.
Raf yapısı
Bir temel yapmam gerekiyordu ve etrafımda olan tek şey, asla atmaya fırsat bulamadığım birkaç eski tel örgü direkleri ve kullanılmış kontrplak parçalarıydı.
Sütunları şu şekilde kestim: namlu uzunluğu boyunca 2, bacaklar için 4. Izgaramın daha az yer kaplamasını istedim, bu yüzden fıçıyı rafın üstüne yerleştirmek en iyi seçenekti. Namluyu tutmak için iki sütun sağlanmış ve bunlara düğme başlı cıvatalar kullanılarak deliklerden 4 ayak tutturulmuştur. Bacakları daha güvenli hale getirmek için kontrplaktan bir kravat yaptım. Artık namluyu üstüne yerleştirerek uzun ve gururlu durmasını sağlayabilirsiniz.
Kapak ve ızgara
Izgaraları tutacak ve kapağın içeriye düşmesini engelleyecek braketler ekledim. Ayrıca kömürün yerleştirileceği bir alt raf da yerleştirdim.
Paslanmaz çelik braketler ve menteşeler kullanılmalıdır. Parçalar galvanize edilmişse, birkaç hazırlıktan sonra kalan kokulardan kurtulmak için pişirilmeleri gerekir.
İç parçaların ateşlenmesi
Tüm boyanın veya anlaşılmaz bir şeyin yanması için namlunun içinde ateş yaktım.
Son rötuşlar
Son rötuşlar arasında bir sap (nalburdan alınan basit bir yuvarlak sap), havalandırma delikleri ve bir sıcaklık ölçer eklemek vardı. Ayrıca namluya bir kat yüksek sıcaklık boyası vermeye karar verdim. Boya, rengi seçmenize olanak sağlamanın yanı sıra metalin korozyonunu da önler. Son dokunuş aslında barbekü ızgarasını kullanmaktı.
İngilizce orijinal makale
