Rusya'da televizyon ve radyo yayıncılığı devlet şirketi RTRS tarafından yürütülmektedir. Çok katlı bir dijital yayın standardı olan DVB-T2, 2012 yılından bu yana hükümet kararnamesi ile dijital karasal televizyon için birleşik bir standart olarak tanınmaktadır. RTRS şirketi, tek yayın operatörü olarak, ücretsiz görüntüleme için iki multipleks paket (RTRS-1 ve RTRS-2) sunmaktadır. İhtiyacınız olan tek şey, bugün kendi ellerinizle yapmayı önerdiğimiz seçeneklerden biri olan modern bir alıcı antendir.
Bu ev yapımı ürün, geçen yüzyılın 90'lı yıllarında popüler olan desimetre aralığı (DCV) için benzer antenler öneren mühendis Kharchenko K.P.'nin geliştirilmesine dayanmaktadır. Bu, zikzak şeklindeki beslemeye dayanan açıklıklı antenlere benzer. Sinyal, vibratörden en az %20 daha büyük olan düz bir reflektör tarafından toplanır.
Televizyon sinyali yatay polarizasyona sahip dalgalar tarafından iletilir. Basitleştirilmiş bir biçimde, böyle bir anten birbirine paralel olarak bağlanan ancak besleyici (kablo) bağlantı noktasında bağlantısı kesilen iki yatay döngü vibratöründen oluşur. Genel boyutlar, Kharchenko'nun "DCV aralığının anteni" makalesine dayanarak verilmiştir ve önerilen formüllere göre hesaplanmıştır. Bu teknolojiye göre bu tür antenler, yaklaşık 500 MHz'lik zayıf bir sinyal için bile tasarlanabilmektedir.
Anteni monte etmek için gerekenler
Malzemeler:
- Barbekü ızgarası;
- Arabalar için aerosol boya;
- Çözücü veya aseton;
- Geleneksel bir matkap için bir takım matkaplar;
- Koaksiyel televizyon kablosu – en fazla 10 m;
- Yarım metre HV PVC boru, çap – 20 mm;
- Alçıpan için metal dübeller;
- Anten vibratörü için bakır tel, çekirdek çapı – 2-3,5 mm;
- İki ince metal plaka.
Aletler:
- Havya güçlü 100 W;
- Ekli tornavida;
- Sıcak tutkal tabancası;
- Pense, çekiç, tel kesiciler;
- Boya bıçağı, mezura, kalem.
Anteni yapmaya başlayalım
Vibratör çerçevesi yapma
Gerekli bakır tel uzunluğunu yaklaşık 1 cm kenar boşluğuyla ölçüyoruz, ayrıca çapı 12 mm'ye kadar bakır veya alüminyum boru da kullanabilirsiniz.
Bakır çekirdeği izolasyondan temizliyoruz ve sert bir yüzey üzerinde çekiçle düzeltiyoruz. Ortasını işaretleyin ve 90°'lik bir bükülme yapın. Bunu yapmanın en doğru yolu, bir mengene kullanarak bakır çekirdeğe hafifçe bastırıp bir çekiçle hizalamaktır.
Hesaplamalarımıza göre karelerin kenarları 125 mm olacaktır. Bunları bir mezura ile işaretliyoruz ve büküyoruz.
Yan kesicileri kullanarak bir uçtan küçük bir parçayı ısırarak ucu 45°'ye işaret ettiriyoruz. İkinci kareyi büktükten sonra aynı işlemi gerçekleştirerek çekirdeğin son ucunu ısırıyoruz.Bu amaçla kareler hafifçe bükülebilir.
Karelerin orta kıvrımlarında 10-12 mm mesafeye ulaşıyoruz. Uçlarda bir iğne törpüsü ile sığ kesimler yapıyoruz. Bu, her iki serbest ucu bir araya getirmemize ve ince bakır tel ile sabitlememize yardımcı olacaktır.
Sıvı reçine veya akı kullanarak orta kıvrımları bir havya ile kalaylıyoruz. Bu, vibratörün bakır çekirdeğinin her tarafında yapılmalıdır.
Koaksiyel kabloyu 4-5 cm sıyırıyoruz, örgüyü veya dış iletkeni tek tel halinde büküp kıvrımlardan birinin etrafına sarıyoruz. Bir havya ile bakır çekirdeğe lehimliyoruz.
İç iletkenin yalıtımını sıyırıyoruz ve ayrıca çerçevenin bir sonraki kıvrımının etrafına sarıyoruz. Sıcaklık onu merkezden uzaklaştırabileceğinden, izolasyonu pense ile tutarak dikkatlice lehimlemeniz gerekir. Önce çerçeveyi lehimleme bölgesinde, sonra da iletkenin kendisini ısıtıyoruz.
Koaksiyel kablo bağlantısını naylon bir bağla sabitliyoruz, solventle yağdan arındırıyoruz ve lehim noktalarını tabanca kullanarak sıcak tutkalla izole ediyoruz. Ortaya çıkan tutkal formundaki kusurları saç kurutma makinesiyle düzeltebilirsiniz.
Reflektörün hazırlanması
Reflektör veya yansıtıcı ekran olarak ucuz bir barbekü ağı kullanıyoruz. Bu iyi bir malzemedir, çünkü bu tür ürünlerin çelik örnekleri bile paslanmaz çelikten bahsetmeye bile gerek yok, korozyona dayanıklı anodize kaplama ile kaplanmıştır. Modern bir buzdolabından veya bulaşık kurutma rafından gelen bir ısı eşanjörü de uygun olacaktır. Önemli olan, bu elemanın mümkünse havada paslanmamasıdır.
Reflektör ızgarası vibratör çerçevesinden daha büyük olmalıdır ancak simetrik olması gerekmez. Izgaradaki kulpları kestik, tasarımımızda gereksiz olacaklar.
Anten çerçevesini reflektörün ortasına yerleştirip montaj yerlerini işaretliyoruz.Sabitlemek için herhangi bir metalden iki plaka kullanabilirsiniz. Bunları ızgara boyunca büküyoruz ve 5 mm çapında delikler açıyoruz.
Antenin montajı
75 mm uzunluğunda iki parça PVC boru kesiyoruz ve her birinin ucuna kendinden kılavuzlu bir vida vidalayarak çıkıntılı parçaları kesiyoruz. Alçıpan dübellerinin sivri uçlarını kırıp boruların karşı ucuna vidalıyoruz.
Her iki PVC standını da reflektör üzerindeki şeritlere kendinden kılavuzlu vidalarla vidalıyoruz. Daha iyi ısı transferi için çerçeveyi raflara uygun uçlardan kalaylıyoruz.
Raflarda 68 mm'lik yüksekliği işaretliyoruz ve riske atıyoruz. Çerçevenin uçlarını bir havya ile ısıtıyoruz ve raflara gerekli işaretlere lehimliyoruz.
Standların uçlarını sıcak tutkalla doldurarak vibratör çerçevesini tabanlarına sağlam bir şekilde sabitliyoruz. Antenin kurulumuna göre kablonun konumunu belirleyip naylon bağlarla çerçeveye sabitliyoruz.
Oksidasyon alınan sinyalin kalitesini bozduğundan reflektör çerçevesinin korunması gerekir. Sprey boya kullanarak bunu yapmak hiç de zor değil.
Ekranımız kafes olduğundan, bitmiş anteni kelepçeler kullanarak bir direğe veya boru bölümüne takmak çok kolaydır. TV kablosunun diğer ucuna standart bir TV konektörü F monte ediyoruz. Yalıtım için ısıyla büzüşen bir kasa ile kapatıp ısıtıyoruz.
TV fişini konektöre vidalıyoruz. Kabloyu bir dijital televizyon alıcısına veya dijital tunerli doğrudan bir TV'ye bağlarız ve dijital kalitede TV kanallarını ücretsiz izlemenin keyfini çıkarırız.
Böyle bir anten mümkünse tekrarlayıcıya doğru yerleştirilmelidir. Sinyal alımını geliştirmek için titreşim çerçevesi birkaç "kare" ile desteklenir ve reflektör ızgarası yatay kıvrımlarla karmaşık hale getirilir.
