Herhangi bir şehirde, girişe bitişik girişleri olan çok katlı binalar vardır. Bu yapının bir tarafında giriş, diğer tarafında çöp oluğu bulunan teknik bölme bulunmaktadır. Ve bu neredeyse bağımsız bir bina olduğu için kendi çatısı var. Ve ikinci kattaki dairelerin mutfak pencerelerinin tam altında, kat hizasında yer almaktadır.
İnsanlar iki kez düşünmeden genişlemeye başladı. İlk başta, mutfak penceresinden dışarı çıkarak, değerli çatıya bir çamaşır kurutma makinesi kurarak sundurmayı bu görevden kurtardılar.
Daha sonra gölgelik dikkatlice inşa edildi. Sonuç olarak, kimsenin çatısı kişisel bir veranda haline gelmedi ve mutfak penceresinin yerini tam teşekküllü bir kapı aldı.
Bir sonraki aşama tam ölçekliydi yapı. Verandadan mutfağın bir uzantısı yapıldı. Daha doğrusu mutfak yerinde kaldı ve ele geçirilen çatıya bir yemek odası inşa edildi. Tuğla duvarlar, izolasyon, izolasyon, plastik. Çatı kaplaması da yüksek kalitededir, ne isterseniz yapın.Neyse ki, girişe bitişik giriş bir dairenin sınırları içinde yer alıyor ve komşular bu alana giremiyor.
Bu manevra ile dairenin toplam alanına 12-15 metre net fayda ekleniyor. Çarşaflar dışında herkes mutlu. Loggia'ya geri dönüyor.
Üstelik bu bonusun meşrulaştırılması zor değil. Teknik açıdan binaya herhangi bir zararı bulunmamaktadır. Üstelik mimari bütünün bütünlüğüne saygı duyulan seçkin yeni binalarda bu durum söz konusu değil. Bu tür mucizeler, güvercinliklerin de bulunduğu daha basit alanların bir ayrıcalığıdır. Dolayısıyla yönetim kasaba halkını rahatlıkla barındırır, anlaşmaya varmak mümkündür.
Halkımız bilinçli. Ve sahipsiz olan her şeyi kendi ihtiyaçlarına göre nasıl uyarlayacağını henüz unutmadı. Eldorado her yerde olabilir, önemli olan onu görmektir.
