Opel Vectra B'de (istasyon vagonu) tavanın çıkarılması
Sıcak ve güneşli bir günde tavanı sökmeye başladım. Station wagon gövdesi oldukça büyük olduğundan birçok montaj noktası bulunmaktadır.
Başlangıç olarak tüm kapıları açtım ve arabanın arkasından çalışmaya başladım. İlk vazgeçen, bagaj kapısının yanındaki tavanın kenarını kaplayan plastik panel oldu.
Pencerelerin yan “eğimleri” de mandallarla sabitlenmiştir. Bagaj bölmesi camlarının üzerinde, pimler çıkarıldıktan sonra çıkarılabilen iki adet plastik tapa bulunmaktadır.
Arka ışık plastik "bıyıklar" tarafından tutulur.
Daha sonra ön emniyet kemerlerini içeren dikey panelleri çıkarabilirsiniz. Bunları tamamen çıkarmadım, sadece üst kısmı kabinin içine çektim.
Arka kapıların üstünde ve ön yolcu kapısının üstünde tutacaklar vardır. Öncelikle dekoratif tapaları ince bir düz tornavidayla kaldırmanız, ardından vidaları bir Phillips tornavidayla çıkarmanız gerekir. Arka tutma kollarında elektrik konnektörünü arka ışıktan ayırmanız gerekir.
Kabinin ön kısmında, gövdesi çelik mandallarla yerinde tutulan merkezi lamba sökülmüştür.
Abajurun altında iki vida gizlenmiştir. Lamba gövdesi, ön taraftaki iki vidanın yanı sıra iki metal mandalla yerinde tutulur.
Güneşlikler üç vidayla sabitlenir ve bunlara bir elektrik kablosu da bağlanır.
Eğimli plastik paneller, ön camın yakınındaki mandallarla sabitlenir. Sol panelin altında akımın iç aydınlatmaya aktığı bir otobüs bulunmaktadır. Hasarlıydı ve tamiri için tanıdığım bir elektrikçiye vermek zorunda kaldım. Tavanın son sabitleme elemanı tavanın orta kısmındaki plastik bir "piston" idi.
Bağlantı elemanlarından kurtulduktan sonra tavan paneli bagaj kapısından kolaylıkla dışarı çekilebilir.
Eski kumaşın çıkarılması
Eski kumaş amacına ulaştıktan sonra hızlıca yırtıp atabilir, kalanları tel fırçayla çıkarabilirsiniz. Benim durumumda malzeme yeniydi, bu yüzden onu dikkatlice çıkarmaya karar verdim. Bunu yapmak için künt bir "burnu" olan sıradan küçük bir bıçağa ihtiyacınız vardı. Kenarları ve kenarları soymak çok fazla sabır gerektirdi, ancak orta kısım "şeref sözüme" sadık kaldı.
Malzemeyi köpük tabakasıyla birlikte çıkarmaya çalıştım.
Kendi adıma, onarım sürecinde "ustanın" teknolojiyi ihlal ettiği ve bunun da kumaşın soyulmasına neden olduğu sonucuna vardım.
Tavan panelinde, aynı bıçağı, temiz bir bez ve solvent 646'yı kullanarak çıkardığım tutkal ve köpük kauçuk izleri vardı. Köpük kauçuk tabakası da solvent ile dikkatlice işlendi. yapıştırma
Bugün piyasada çok çeşitli kumaş yapıştırıcıları bulunmaktadır. Bir arabanın tavanını eski haline getirmek için ısıya dayanıklı yapıştırıcı gereklidir, çünkü yaz sıcağında çatı çok ısınır ve yapıştırıcı katı halden sıvı hale dönüşebilir. Kumaş hemen sarkacaktır.
Çevrimiçi forumlardaki yorumları okuduktan sonra ABRO sprey yapıştırıcıyı denemeye karar verdim.
Tabii ki, onunla çalışmak kolaydır; yapıştırıcıyı yüzeye eşit şekilde uygulamak için püskürtücüyü çalışma konumuna çevirmeniz yeterlidir. Kuruduktan sonra iç kısımda koku oluşmaz. Ancak tüm talimatlara ve günlük dayanıklılığa uymama rağmen ilk güneşli gün beni umutsuzluğa sürükledi. Kumaşın yapıştırıcısı çözülmüştü ama elimi üzerinden geçirdiğim anda tekrar tabana yapıştı. Bu, güneşin çatıyı her ısıtmasında oluyordu.
Birkaç ay sonra dayanamadım ve kasayı tekrar söktüm. Bu sefer bir litre kavanoz 88 luxe (üniversal) Rus yapıştırıcısı aldım.
Yapıştırıcıyı fırçayla uygulamak zorunda kaldım, bu zayıf ellere göre bir aktivite değil. Bileşim çok viskozdur ve tabana iyi emilir. Odada iyi havalandırma (cereyan) varken iki kat uyguladım. Kumaşı doyuran koyu kompozisyon hakkındaki korkularımın haklı olmadığını belirtmekte fayda var. Tutkal hiçbir yerden çıkıp kaplamayı bozmadı. Malzemenin tabana yapışmasını ve kurumasını sağlamak için yapıştırılan kumaşın üzerine plastik film sürüp kum döktüm. Sonuç bir tür baskıydı. İki gün sonra tavan kabine montaja hazır hale geldi.
Vizörlerden ve ön lambadan başlayarak kurulumu ters sırayla yapmanızı tavsiye ederim. Arabayı neredeyse her gün havalandırmama rağmen tutkal kokusu yaklaşık bir hafta devam etti. Ancak kumaş güvenli bir şekilde duruyor, bu da hem gözleri hem de ruhu memnun ediyor. Sonuçta bu işi kendim yaptım!
