Taze otlar, kurutulmuş otlara göre sağlık açısından daha fazla fayda sağlar. Çoğu şifalı bitki telaşlı değildir. Evde yetiştirilebilirler, bu da ailenize tüm yıl boyunca doğal vitaminler sağlamaya yardımcı olacaktır. Mevcut aletlerin yardımıyla asılı bir bitki rafı yapmak hiç de zor değil.
Malzemelerin seçimi
Raflar doğal tahtalara ihtiyaç duyacaktır. Preslenmiş odun kullanmanın bir anlamı yok çünkü bitkilerin periyodik olarak sulanması gerekecek. Masif ahşap levhaların yüksek higroskopikliği, bitkileri kurmadan önce levhanın liflere su emme seviyesini azaltan bir antifungal emprenye ile işlenmesi durumunda küçük bir dezavantajdır.
İş için iğne yapraklı ağaç almak en karlı olanıdır. İş için en uygun olmayan ağaç türü huş ağacıdır. Böyle bir tahta delme sırasında çatlayabilir ve nem ve hava sıcaklığının sıklıkla değiştiği bir odada çalışırken, bu malzeme deformasyona diğerlerinden daha duyarlıdır.
Rafları bağlamak için bir naylon ipe ihtiyacınız olacak. Diğer türlere göre daha uzun süre dayanır ve işlenmesi kolaydır. Odanın tarzı gerektiriyorsa kenevir ipi kullanabilirsiniz.Başlıca dezavantajı, içine emilen kokuların mutfağa sonsuza kadar yerleşmesidir.
Askılar için vidalı montaj ve dekoratif kancaları seçmek en iyisidir. Dübellerle birlikte satılmaktadır. En iyi mutfak dışında yapılan rafların periyodik bakımının gerekliliği göz önüne alındığında, kancalara ek olarak 2 adet monolitik paslanmaz çelik halka kullanabilirsiniz. Yapının ağırlığından dolayı plastik çalışmayacaktır!
İlerlemek
Günde minimum süre boyunca doğrudan güneş ışığına maruz kalan bir duvar seçerek. En gölgeli köşeden çekilip rafların kaplayacağı alanı ölçüyoruz. Bu, asma rafının ana elemanlarının gerekli uzunluğu olacaktır. Üst rafın kenarlarının noktalarını duvarda işaretledikten sonra, yavaşça 5 cm içe doğru girinti yapın, işaretler yapın ve bunlardan yukarı doğru 30-35 cm'lik eşit bir mesafe ayarlayın.Bu, tutucu kancaları takmak için delme yeri olacaktır. yapının ağırlığı.
Dikkat! Kancalar 8 mm'den ince olmamalı, dübele vidalanan parçanın uzunluğu en az 8 cm olmalıdır Raflar ne kadar büyükse ve topraklı saksılar ne kadar büyükse, bağlantı elemanlarına o kadar dayanıklı ihtiyaç duyulur.
Raflar arasındaki mesafe, 10-15 cm payla bitkilerin mümkün olan maksimum yüksekliğine göre belirlenir, genişlikleri deliklerin kesilmesi gereken saksıların seçilen çapına bağlıdır. Kenardan ve duvardan deliğe olan mesafe 3 cm'den az olmamalıdır.
Onsuz yapamayacağınız araçlar:
- delmek;
- 12 mm çapında tüy matkap (ahşap için);
- kancaların altına duvara monte edilen dübellere uygun çapta bir beton matkabı;
- lazer işaretleyicili elektrikli testere;
- uçak;
- taşlama makinesi veya birkaç kesirli aşındırıcı tanecikli zımpara kağıdı.
Bir düzleme ve zımpara makinesi kullanarak ahşap işlemeye başlama. Dış köşeler yuvarlatılmalı ve zımparalanmalıdır. Kablo için delikler 4 tarafta da delinmiştir. Raf slayt şeklinde yapılmış olsa bile, tahtanın kenarlarından mesafe aynıdır - 2,5-3 cm. Bu durumda, alt elemanın üst elemandan dörtte biri kadar farklı olması mümkündür.
Önceden hazırlanmış elemanların saksıların altında işaretlenmesi gerekir. Bitkilerin yeterli miktarda ışık alması için aralarında 10-15 cm mesafe seçilmesi tercih edilir. Daireleri çizdikten sonra geriye kalan tek şey dairenin içine bir dekupaj testeresinin yerleştirilebilmesi için bir delik açmaktır. Daire çizgisine bir kesim yaptıktan sonra desteklerdeki delikleri dikkatlice kesmeniz ve bunları zımpara kağıdıyla zımparalamanız gerekir (önce kaba zımpara kağıdıyla ve son aşamada zımpara kağıdıyla).
Hazırlanan ahşap elemanlar, deliklerden daha büyük hacimsel düğümler kullanılarak naylon kordonlarla (her iki tarafta 2 adet) birbirine bağlanır. Daha fazla güvenilirlik için bunlara ek ahşap veya plastik dekoratif öğeler örebilirsiniz. Bu sayede rafların ve tencerelerin ağırlığının etkisi altında ünite kritik derecede küçülmeyecektir.
Sert sabitleme için düğümler hem rafın altına hem de üstüne bağlanır. Bu seçenek, elemanların yatay düzenini ayarlarken daha fazla çaba gerektirir. Rafların sabitlenmesi için seçilen adım, kordonun duvara yakın kısmındaki düğümler arasındaki bölümler tarafından belirlenir. Dış kısım, üst elemanın genişliğine göre belirlenen biraz daha uzun olacaktır. Üst raf doğrudan kancalara tutturulur, ardından çıkarılabilir ve alt raflar bir cetvel kullanılarak sabitlenebilir.
Rafları kancalara astıktan sonra geriye kalan tek şey, içlerine dikilmiş bitki fidelerinin bulunduğu saksıları deliklere yerleştirmek ve mutfağın içini flüoresan lambalarla tamamlamaktır, çünkü kışın bitkiler büyük ölçüde doğal ışıktan yoksun olacaktır.
