Eski fotoğraf filmleri kulpsuz bir çanta gibidir; taşıması sakıncalıdır ve atmak utanç vericidir. Elbette bunları herhangi bir fotoğraf stüdyosuna götürüp bastırabilirsiniz. Ancak bu uzun ve pahalıdır. Üstelik dijital çağımızda fotoğrafların basılması ve saklanması pek de iyi bir fikir değil; solma ve çizilme gibi hoş olmayan bir özelliğe sahipler. Bunları dijital forma dönüştürmek ve bir flash sürücüye veya sabit sürücüye kaydetmek daha kolaydır. Ve istediğin zaman izle. Bugünün ustalık sınıfında size evde geliştirilmiş filmden fotoğrafların nasıl dijitalleştirileceğini anlatmak istiyorum. Bu hızlı ve çok ilginç bir şey. Ve en önemlisi, herhangi bir profesyonel veya pahalı ekipmana ihtiyacınız yok. İhtiyacınız olan tek ekipman, herkesin sahip olduğu, iyi bir kameraya sahip bir cep telefonu ve basit bir fotoğraf düzenleyicidir.
Gerekecek
- Kapaksız kutu, yaklaşık 20x15x8cm. (L.W.H)
- Alanı kutunun tabanından biraz daha büyük olan iki parça kalın karton.
- Bir parça beyaz veya mat ince plastik.
- İyi bir kamera ve fotoğraf düzenleyiciye sahip cep telefonu.
- Cetvel.
- Makas.
- Kırtasiye bıçağı.
- Basit bir kalem.
- Küçük bir lamba veya el feneri.
Filmin dijitalleştirilmesi
Öncelikle bir cetvel kullanarak bir çerçevenin uzunluğunu ve genişliğini ölçmeniz gerekir.
Daha sonra basit bir kalem kullanarak bu parametreleri karton sayfalardan birine aktarıyoruz. Merkezinde. Ortaya çıkan dikdörtgeni kesin.
Aynı işlemi ikinci karton tabakasıyla tekrarlayın.
Daha sonra, kesilmiş dikdörtgen pencerenin yanlarında, bir santimetre girintili olarak, pencerenin genişliğinden biraz daha uzun kesimler yapıyoruz. Bu kesimden bir santimetre daha ileride benzer bir kesim daha yapıyoruz. Pencerenin diğer tarafında tekrarlayın. Şunun gibi görünmeli:
Artık ışık difüzörünü el fenerinden mat veya beyaz plastikten kesmeniz gerekiyor. Pencerenin kenarlarındaki kesiklerin genişliğini ölçüyoruz ve aynı genişlikte, yaklaşık 8-10 santimetre uzunluğunda plastik bir bant kesiyoruz.
Daha sonra filmi resimde gösterildiği gibi plastik bant üzerinden kesiklerden geçiriyoruz.
Masadan müdahale edebilecek gereksiz her şeyi kaldırıyoruz, bir kutu koyuyoruz, içine bir el feneri koyuyoruz, çalıştırıyoruz ve üstüne fotoğraf filmi geçirilmiş bir yapı yerleştiriyoruz.
Pencerelerin birleşmesi için üstüne ikinci bir karton levha yerleştirin. Çekim sırasında fazla ışığın kameraya çarpmaması için bu gereklidir. Şimdi ilgilendiğiniz çerçeveyi arıyoruz ve makro fotoğrafçılık kullanarak fotoğraflıyoruz.
Sonuç olumsuz bir görüntüydü. Bir fotoğraf editörüyle çalışma zamanı. Ortaya çıkan fotoğrafı uygun uygulamada açıyoruz, ihtiyacımız olan parçayı seçip kırpıyoruz. Bunun gibi:
Daha sonra uygulamadaki filtreleri açın, “renkleri ters çevir” veya “negatif” eylemini bulun ve tıklayın. Ve fotoğrafımız anında doğal renkler kazanıyor.
Kontrast, parlaklık ve doygunluğu ayarlayıp cihazın hafızasına kaydediyoruz.
Sonuç oldukça kabul edilebilir ve okunaklı bir dijital fotoğraftır.
Bu aynı zamanda gün ışığında fotoğraf çektiğim gerçeğini de hesaba katıyor ki bu da şüphesiz nihai sonucun kalitesi üzerinde en iyi etkiye sahip değil. Elbette bunu alacakaranlıkta veya karanlıkta yapmak daha iyidir, o zaman görüntü daha net olacaktır. Filmin durumu sonucu etkilemekten başka bir şey yapamaz. 90'ların başından beri bende var. Ve koruyucu tüp olmadan bile. Bir çöp kutusunun içinde öylece duruyordu. Filminiz yıpranmamışsa ve düzgün bir şekilde saklanmışsa sonuç yine çok daha iyi olacaktır. Bu şekilde, sadece birkaç dakika içinde eski bir fotoğraf filminden bir görüntünün dijital versiyonunu elde edebilirsiniz. Bu elbette profesyonel bir dijitalleştirme değil ama yine de sonuç fena değil.
