Pil yoğunluğu göstergesiyle ilgili bir hikaye. Kutulardan birine monte edilen o “yeşil gözle” ilgili. Gerçekte neyi gösterdiğini ve buna inanmamız gerekip gerekmediğini anlayalım.
Bu gösterge hakkındaki en büyük efsane pil şarjını izlemesidir. Ancak bunda bazı gerçekler var çünkü yük doğrudan elektrolitin yoğunluğuyla ilgilidir. Ancak konu pili koruma ihtiyacı olduğunda yalnızca buna odaklanırsak pili kaybederiz. Çoğu zaman, bu göstergenin rengi değiştiğinde, şarj cihazını açmak için artık çok geçtir. Ve tam tersi, yeşil göz kaybolduğunda pilin her zaman şarj edilmesi gerekmez. Hadi anlamaya başlayalım.
- yeşil renk – her şey yolunda, pil çalışıyor;
- siyah renk – düşük elektrolit yoğunluğu, yeniden şarj edilmesi gerekir;
- beyaz renk – düşük seviye, su ekleyin.
Renkler farklı üreticiler arasında farklılık gösterebilir; siyah yerine kırmızı, beyaz yerine siyah olabilir. Daha fazla ayrıntıyı pil talimatlarında bulabilirsiniz.Ve bu sensörden en güvenilir bilgi, su eklenmesi gerektiğinde üçüncü durumda elde edilir. Geriye kalan her şey sorgulanmalıdır. Neden?
Pilin yeşil gözü. O'nun nesi var
Şarj göstergesi nedir? Bu, elektrolit yoğunluğundaki değişikliklere yanıt veren en basit yerleşik hidrometredir. Özel tasarımı sayesinde pilin üç durumuna karşılık gelen penceresinde üç farklı renk görülebilmektedir. Ve tüm bunların kusursuz çalıştığını söylemeliyim, kırılacak hiçbir şey yok. Neyi sevmiyoruz?
Gösterge belirli bir elektrolit yoğunluğu için tasarlanmıştır ve nominalin %60'ının altına düştüğünde renk değiştirir. Ancak pil şarjının %70-80'ini kaybettiğinde şarj edilmesi gerekir. Böyle bir deşarj olsa bile elektrolitin donma olasılığı vardır. Hayır elbette donup buz haline gelmeyecek ancak düşük sıcaklıklara maruz kaldığında etkisiz hale gelecektir. Ve akü artık marş motorunu çalıştırmayacak.
Yoğunluk aynı zamanda ortam sıcaklığına da bağlıdır. Ve soğukta kavanozlardaki çözelti kalınlaşır, konsantrasyonu artar. Gösterge “yeşil göz” ile yanarak her şeyin normal olduğunu gösterir. Ancak aslında pilin boşaldığı ortaya çıkıyor.
Isıda ise ters etki gözlenir - elektrolit sıvılaşır, yoğunluğu düşer. Gösterge yeniden şarj edilmesi gerektiğini gösterir. Gerçekte böyle bir ihtiyaç olmamasına rağmen. Bu durumda şarj sırasında çözelti kaynar, plakalar tahrip olur ve pil arızalanır. Bunlar sıcaklık paradokslarıdır.
İlk kez bu tür göstergeler hibrit az bakım gerektiren akülere kurulmaya başlandı. Aynı zamanda hemen hemen her zaman kalsiyumun içinde bulunur.Doldurma tapalarının bulunmaması nedeniyle bunlara ampullü klasik bir hidrometre yerleştirilemez. Üretici, bu tür pillerin tüm hizmet ömrü boyunca bakım gerektirmediğine inanmaktadır.
Görünüşte kullanışlı bir şey olan eski “6ST55” ve “6ST60”a neden kurulmadı? Bu nedenle eski pillerde kaynatma için büyük miktarda su tüketimi vardı. Sürücünün her iki haftada bir tapaları söküp su ekleyeceğine ve klasik bir hidrometreyle yoğunluğu ölçeceğine inanılıyordu.
Devam etmek. Şarj göstergesinin genellikle orta kutulardan birine yerleştirildiğini fark ettiniz mi? Ancak bunu son çare olarak belirlemek daha doğru olur. Neden? Elektrolit en çok içlerinde kaynayarak kaybolduğu için diğerlerine göre daha gelişmiş bir modda çalışırlar. Çünkü terminaller en dıştaki kıyılarda bulunuyor. Ve bu sorunlu bankalardaki elektrolitin durumunu izlemek daha akıllıca olacaktır.
Özetleyelim. Bu yerleşik düşük pil göstergesini akıllıca kullanın. Onun ifadesine körü körüne inanamazsınız. Aletleri kullanarak şarj seviyesini ve voltajı periyodik olarak kontrol etmek daha iyidir: ampullü güvenilir bir hidrometre, yük çatalı ve multimetre.
Bu çok daha doğru olacaktır.
