Daha sonra yaz ortasının soğuk ve yağmurlu olduğu ortaya çıktı ve hasada ciddi bir tehdit varmış gibi görünüyordu: üzümler büyümüyordu, kırmızıya dönmüyordu, bu koşullarda kendilerini iyi hissetmedikleri açıktı. Ancak ağustos ayında her şey düzeldi, sıcaklık yine 25 santigrat derece ve üzerinde kaldı, üzümler canlandı, büyümeye başladı, hızla kırmızıya döndü, şeker içeriği kazandı ve eylül ayı başında neredeyse hasat ve işlemeye hazır hale geldi.
Şarap için üzüm
Şarap yapacağımız üzümün adı “Isabella”, kırmızı renkli, içi çekirdekli.Bu çeşitlilik ekim sırasında iddiasızdır, kış için barınak gerektirmez ve çeşitli üzüm enfeksiyonlarına ve küf mantarı gibi hastalıklara karşı dayanıklıdır. Tadı ortalamadır ve elbette mağazadan satın alınan veya güneydeki Kırım çeşitleriyle karşılaştırılamaz, ancak bu yıl olduğu gibi olgunlaşma zamanı varsa yine de çok lezzetlidir. Bu yıl tam anlamıyla çok fazla yedim, bunu daha önce hiç hatırlamıyorum ve altı yıldır üzüm yetiştiriyorum. Bu yıl o kadar çok üzüm vardı ki hepsini yiyemezsiniz, bu yüzden toplanıp işlenip şarap haline getirilmesi gerekiyordu.
Lirik kazı: Kurutulmuş meyveler için elektrikli kurutucuda bir kova üzümü kuruttum, böylece kendime uzun kış için lezzetli bir komposto sağladım. Bu üzümler çekirdeklerinin fazla olması nedeniyle reçel ve kuru üzüm yapımına uygun değildir.
Ev yapımı şarap yapmak
Ev yapımı şarap hazırlamak için 30 ila 50 litre kapasiteli en az iki plastik fıçıya ihtiyacımız var. Fıçı sayısı toplanan üzümlere bağlıdır, benim durumumda dört fıçı yeterliydi, ancak bir fıçı boş olmalı, çünkü şarap yapma işlemi sırasında şarap şırasını bir fıçıdan diğerine bir kez aktarmanız gerekecek. Böylece, toplanan üzümleri tepeye bir fıçıya koyuyoruz, bir meyve kırıcı alıyoruz, benim durumumda yaklaşık bir metre uzunluğunda tahta bir tokmak ve meyveleri, patates püresi hazırladığımız gibi, hepsi oluncaya kadar eziyoruz. üzüm suyuna batırılır.
Meyveler yaklaşık yarıya kadar küçülecek, bundan sonra fıçıya üzüm eklemeniz, tekrar ezmeniz, fıçıların tepesine yaklaşık on beş santimetre bırakmanız gerekiyor, çünkü fermantasyon işlemi başladığında meyve özü yükselmeye başlayacak ve Biraz mesafe bırakırsanız değerli ürün varillerden doğrudan yere dökülmeye başlayacaktır. Çok yazık!
Fıçılarla birlikte satılan fıçıları kapaklarla kapatıyoruz. Ezilmiş meyvelerin bulunduğu fıçıları serin bir bodruma yerleştiriyoruz. Şarabı fermente etmek için önerilen sıcaklık 16 ila 22 santigrat derece arasında olmalıdır. İkinci veya üçüncü gün fermantasyon süreci başlayacak, ezilmiş meyvelerin yüzeyinde kırmızı köpük şeklinde görsel olarak görülecektir.
Ayrıca fıçıyı açtığınızda fermantasyonun, taze şarabınızın ilk notalarını ve kokusuz gibi görünen ama burnunuza çarpan karbondioksitin kokusunu duyacaksınız, durun.
Daha sonra namluyu (veya birkaç varili) iki hafta boyunca yalnız bırakıyoruz. Bu süre zarfında meyveler fermente olacak, yumuşayacak, akacak ve suyunu kolayca salmaya başlayacaktır. Belirlenen saatte bodruma iniyoruz, meyve suyunu sıkmak için bir pres çıkarıp yaklaşık olarak fotoğraftaki gibi kuruyoruz.
Şarap yapımı faaliyetimin başlangıcında, gazlı bez-paçavra sıkacağı kullanarak böyle bir baskı yapmadan yaptım: üzümlü keki bezin ortasına koyuyoruz, büküyoruz, yoğuruyoruz, bastırıyoruz, saf suyunu sıkıyoruz, tüm tohumlar , ince dallar ve diğer atıklar içeride kalır. Süreç zor ve uzun, bu yüzden kendime özel bir küçük baskı makinesi aldım ve bunu yapmanızı tavsiye ediyorum.
Pres kolunu saat yönünde çevirerek meyve karışımından saf meyve suyu çıkar, kuru posa ise ağın içinde kalır. Şimdi daha önce de belirttiğim gibi temiz bir varile ihtiyacımız var.
Artık şarap demeyeceğimiz, zaten şarap şırası diyeceğimiz saf suyu temiz, boş bir fıçıya döküyoruz. Atıkları bir kovaya koyup kompost yığınına atıyoruz. Otuz beş litrelik bir fıçı işlendikten sonra yaklaşık bir kova atık (on litre) ve 20-25 litre şarap elde ediliyordu.
Bu hava-oksijen yastığı şarabın tadına zarar verdiğinden ve oksijenin varlığı şaraptan sirke oluşumuna neden olabileceğinden, bu fıçıya on litre daha şerbet eklenmesi tavsiye edilir, ancak tecrübelerime göre gerekli değildir. Bu aşamada hazırlanan şıraya damak tadınıza göre şeker ekleyebilirsiniz çünkü bölgemizde üzümler henüz belli bir şarap sertliğine veya tatlı-yarı tatlı bir tada ulaşacak kadar tatlı değildir. Ancak damak zevkinize bağlıdır, eğer "brut" gibi zayıf ve ekşi bir tadı seviyorsanız, o zaman şeker eklemenize gerek yoktur. Şeker eklendikten sonra fermantasyon süreci yenilenmiş bir güçle başlayacaktır.
Şarap şırasını iki ila üç ay daha mahzende mayalanmaya bırakıyoruz, Aralık ayında şarap hazır olmalı, şişelere, kavanozlara dökmeli, sıkıca kapatmalı, açık şarap bozulabilir, kapalı şarap yıllarca saklanabilir, kazanç elde edilebilir yıldan yıla lezzet. Tatlı ve yarı tatlı şaraplar sek şaraplara göre daha uzun süre ve daha iyi saklanır, şeker ek bir koruyucudur ve tatlı şaraplar genellikle 1-3 derece daha güçlü alkol içeriğine sahiptir ve bu da önemsiz değildir.
Su kalesi hakkında birkaç söz daha söylemek istiyorum.
Bu durumda, namlunun kapağında bir delik açılır, içine plastik bir tüp sıkıca yerleştirilir ve bu da bir kavanoz su içine yerleştirilir. Fermantasyon gazları namluyu bu boru aracılığıyla terk eder ve kavanozdan gelen su, havanın boruya girmesine izin vermediğinden dışarıdan hava namluya girmez.İnsanlar genellikle evde lastik veya lateks eldivenlerden benzer hava kilitleri yaparlar; çalışma prensibi aynıdır; aşırı basınç içeriden kaçabilir, ancak içeriye hiçbir şey giremez. Şarabın sirkeye dönüşmemesi için bu gereklidir; eğer sıcaklık 20 santigrat derecenin üzerindeyse ve oksijene serbest erişim varsa, o zaman sirke bakterileri şarap bakterilerini yenecek ve şıranız kaybolacak ya da siz bir fıçı üzüm sirkesi var. Bazen kilit yapıyorum, bazen yapmıyorum ama namlunun çok sıkı olmayan bir kapakla kapatılması gerekiyor ki içeriden fazla gaz çıksın.
Hepsi bu kadar gibi görünüyor. Kendi ev yapımı genç şarabınızla güzel bir Yeni Yıl geçirin!
